Βρυέννιος, Φιλόθεος

(1835 – 1914).Ιεράρχης και επιφανής θεολόγος. Διετέλεσε καθηγητής της εκκλησιαστικής ιστορίας στη Θεολογική Σχολή Χάλκης και το 1865 έγινε διευθυντής της Μεγάλης του Γένους Σχολής. Το 1874 πήρε μέρος, μαζί με τον αρχιμανδρίτη Ιωάννη Αναστασιάδη, στο συνέδριο των παλαιοκαθολικών στη Βόνη ως αντιπρόσωπος του οικουμενικού πατριαρχείου και μετά την επιστροφή του εξελέγη μητροπολίτης Σερρών. Το 1877 έγινε μητροπολίτης Νικομηδείας, αξίωμα το οποίο διατήρησε έως το 1909, οπότε αποσύρθηκε στη Θεολογική Σχολή Χάλκης. Ο Β. είναι ο πρώτος εκδότης της λεγόμενης Β’ Επιστολής του Κλήμη της Ρώμης προς τους Κορινθίους, το χειρόγραφο της οποίας ανακάλυψε τυχαία στο μετόχι του Πανάγιου Τάφου στην Κωνσταντινούπολη. Είναι επίσης ο εκδότης της Διδαχήςτων δώδεκα Αποστόλων, της οποίας προέταξε μια αξιόλογη εισαγωγή. Έγραψε επίσης πλήθος μελετών σε διάφορα θεολογικά και ιστορικά περιοδικά.